Witam, dawno nie pisałam z braku czasu, a więc zapraszam na dawno wyczekiwany post :)
Na blogu o szynszylach nie że zabraknąć informacji jak one radzą sobie w naturze, nieprawdaż ? A więc...
POCHODZENIE
Szynszyle pochodzą z Ameryki Południowej z półpustynnych terenów And,gdzie jest uboga roślinność. Zamieszkują one nory i szczeliny skalne.
W naturalnym środowisku czeka ich wiele wyzwań m.in. muszą bronić się przed drapieżnikami takimi jak skunksy, węże i dzikie psy. Bronią się przez rozpryskiwaniu moczy bądź odrzucanie nadgryzionego futerka.
W rzeczywistości szynszyle żywią się całkiem inaczej niż domowe zwierzę. Dzika szynszyla je m.in. roślinnością wysokogórską, owocami, ziarnami oraz oczywiście małymi insektami. A dobrze wiemy, że domowej szynszyli taka dieta by zaszkodziła.
Nawet szynszyle dzikie żyją w stadzie, tak jak nasze domowe pupile. Rozmnażają się o różnych porach roku.
HISTORIA
Pierwszy raz o szynszylach usłyszano w 1599 r. w książce "Historia Natura y Moral de las Indias".
Dokładny opis szynszyli ujawnił się w 1810 roku przez Jezuita Juan Ignacjo Molina, który pisał o nich dla zysku.
W 1918 r. Mathias F. Chapman, inżynier górnictwa odkrył, że szynszyle idealnie nadają się jako zwierzęta domowe. W tamtym czasie objęto je także ochorną ze względu na to, że były bliskie wyginięcia. Chapman po długich staraniach dostał zgodę na przewiezienie kilku osobników do Stanów Zjednoczonych. Po przewiezieniu szynszyli do Ameryki okazało się, że tylko 3 są rodzaju żeńskiego.
Od połowy lat sześćdziesiątych XX wieku szynszyle stały się popularne jako zwierzęta domowe.
BADANIA NAUKOWE
Szynszyla jest często wykorzystywana w badaniach nad narządem słuchu, ponieważ zakres słyszenia, który wynosi od 20 Hz do 30 kHz oraz wielkość części ucha wewnętrznego są zbliżone do ludzkiego. Dodatkowo są wykorzystywane w badaniach :
Na blogu o szynszylach nie że zabraknąć informacji jak one radzą sobie w naturze, nieprawdaż ? A więc...
POCHODZENIE
Szynszyle pochodzą z Ameryki Południowej z półpustynnych terenów And,gdzie jest uboga roślinność. Zamieszkują one nory i szczeliny skalne.
W naturalnym środowisku czeka ich wiele wyzwań m.in. muszą bronić się przed drapieżnikami takimi jak skunksy, węże i dzikie psy. Bronią się przez rozpryskiwaniu moczy bądź odrzucanie nadgryzionego futerka.
W rzeczywistości szynszyle żywią się całkiem inaczej niż domowe zwierzę. Dzika szynszyla je m.in. roślinnością wysokogórską, owocami, ziarnami oraz oczywiście małymi insektami. A dobrze wiemy, że domowej szynszyli taka dieta by zaszkodziła.
Nawet szynszyle dzikie żyją w stadzie, tak jak nasze domowe pupile. Rozmnażają się o różnych porach roku.
HISTORIA
Pierwszy raz o szynszylach usłyszano w 1599 r. w książce "Historia Natura y Moral de las Indias".
Dokładny opis szynszyli ujawnił się w 1810 roku przez Jezuita Juan Ignacjo Molina, który pisał o nich dla zysku.
W 1918 r. Mathias F. Chapman, inżynier górnictwa odkrył, że szynszyle idealnie nadają się jako zwierzęta domowe. W tamtym czasie objęto je także ochorną ze względu na to, że były bliskie wyginięcia. Chapman po długich staraniach dostał zgodę na przewiezienie kilku osobników do Stanów Zjednoczonych. Po przewiezieniu szynszyli do Ameryki okazało się, że tylko 3 są rodzaju żeńskiego.
Od połowy lat sześćdziesiątych XX wieku szynszyle stały się popularne jako zwierzęta domowe.
BADANIA NAUKOWE
Szynszyla jest często wykorzystywana w badaniach nad narządem słuchu, ponieważ zakres słyszenia, który wynosi od 20 Hz do 30 kHz oraz wielkość części ucha wewnętrznego są zbliżone do ludzkiego. Dodatkowo są wykorzystywane w badaniach :
- nad chorobą Chagasa
- zaburzeniami żołądkowo - jelitowymi
- zapaleniem płuc
- listeriozą
- infekcjami wywoływanymi bakteriami Yersinia i Pseudomonas
Komentarze
Prześlij komentarz